کشورهای شینگن

 

 

کشورهای محدوده شینگن را نباید با کشورهای عضو اتحادیه اروپا اشتباه نمود

 

کشورهای اتحادیه اروپا را نباید با کشورهای محدوده شنگن اشتباه نمود. برای مثال نروژ و ایسلند بخشی از شنگن هستند اما جزو اتحادیه اروپا نیستند. یا مثلا انگلستان و ایرلند عضو اتحادیه اروپا هستند اما جزو محدوده شنگن نیستند

به همین دلیل ویزا (روادید) انگلستان و ایرلند جهت ورود به شنگن بی اعتبار است و ساکنین و اتباع انگلستان و ایرلند باید به هنگام ورود و خروج از کشورهای عضو شنگن مورد کنترل مرزی قرار بگیرند

اما کشورهایی نیز وجود دارند که از اعضای اتحادیه اروپا نبوده اما از طریق بستن قرادادهای مخصوص بخشی از محدوده شنگن بشمار میروند. برای مثال نروژ و ایسلند عضوی از اعضای اتحادیه اروپا نیستند اما عضو قرارداد شنگن هستند. به همین دلیل ویزاهای صادر شده از سوی نروژ و ایسلند جهت ورود به همه کشورهای عضو شنگن معتبر است و اتباع و ساکنین این دو کشور نیز بدون عبور از هر گونه کنترل مرزی به همه کشورهای عضو محدوده شنگن داخل و خارج میشوند.

در حال حاضر شهروندان ۲۶ کشور اروپایی می‌توانند بدون دریافت ویزا بین این کشورها رفت‌وآمد کنند. بعضی کشورهای اروپا اما هنوز عضو کامل قرارداد شنگن نیستند و تنها بعضی از مفاد آن را پذیرفته‌اند

کشورهایی که کلیت پیمان شنگن را پذیرفته‌اند و "اعضای شنگن" در معنای اخص آن به حساب می‌آیند عبارتند از بلژیک، دانمارک، آلمان، استونی، فنلاند، فرانسه، یونان، اسلند، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، اتریش، لهستان، پرتغال، سوئد، سوئیس، اسلوواکی، اسلوونی، اسپانیا، جمهوری چک و مجارستان..

کشورهایی که به طور کامل در پیمان شنگن عضویت ندارند عبارتند از: انگلستان، ایرلند، بلغارستان، ، قبرس، رومانی، لیختن‌اشتاین.

کشورهای کوچک آندورا، واتیکان، سان مارینو و موناکو به دلیل موقعیت جغرافیایی‌شان، وضعیت ویژه‌ای دارند. آنها در درون حوزه‌ی شنگن قراردارند و میان آنها با کشورهای همجوارشان کنترل مرزی وجود ندارد.